İÇ DENETİM PERHİZ YEMEĞİ Mİ?

Yağsız ve tuzsuz yemekler vardır ya... Perhiz yemeği ya da yavan yemek de denir. İşte, mesleğimle ilgili yayınlanan kitapların çoğu da böyle yavan. Pratikten uzak, gerçek örnekler içermeyen, copy paste ya da Google Translate ile hazırlanmış ruhsuz kitaplar. İstisnalar elbette var. Ya da mesleki rehberler de öyle ve çoğu rehber ruhsuz checklist'ler niteliğinde. Ondan sonra da şu şikayet var: "Neden iç denetim ülkemde gelişmiyor?"... Önce, işi yapanların ruh sahibi olması lazım. Ki kitaplar/rehberler ruh sahibi olsun. Kendi yemeğini yemekten lezzet almayan şefin yemeklerini kim ne yapsın! Sonrasında, iç denetçilerin/denetçilerin/müfettişlerin ruh sahibi olması lazım. (İç denetim/teftiş/denetim ayrımı yapmıyorum.).

Dün bir patronla konuştum ve çok şaşırdı. Benim kendisine güleryüzlü olmama şaşırmış. Mesela Maliye Müfettişi'nin birinden sürekli fırça yediklerini anlattı. Müfettiş Bey "Merhaba!" bile demiyormuş, denetim günlerinde... Eğer iç denetimin ülkemde bir yere gelmesini istiyorsak; iletişim, ruh, anlayış ve nezaket çok önemli...